Nieuwe EKKO campagne: Anders ga je toch naar EKKO
Komende week starten we met een nieuwe EKKO-campagne, ontworpen door niemand minder dan de moeder van onze huisontwerper Sacha van den Haak; Adrie. Aanleiding is de fascinatie van Sacha voor enerzijds de energie achter de passie van amateurs en anderzijds de diffuse grens tussen amateur ontwerpers en professionele ontwerpers. Wanneer is iets goed? In een kort interview met Sacha meer over de aanleiding voor deze campagne-insteek.
Sacha, hoe is deze fascinatie ontstaan?
"Geïnspireerd door veelal Amerikaanse gigposters uit de jaren 70 maakte ik gedurende een bepaalde periode veel gebruik van handgeschreven typografie in mijn werk. De vrije manier van typografen uit die tijd samen met mijn voorliefde voor Europese strips zorgden ervoor dat de letters die ik tekende vrijzinnig waren maar ook een beetje dommig alsof ik niet wist hoe je een letter moest tekenen. Dat gevoel werd mijn fascinatie. De naïviteit, het schetsmatige en losse karakter van deze typografie. Ik probeerde te tekenen alsof ik het voor de eerste keer deed. Om zo zo veel mogelijk ruimte te laten voor toevalligheden en foutjes. De toevalligheden en foutjes vond ik vaak de mooiste onderdelen van het ontwerp.
Wat maakte die ontwerpen mooi of lelijk, goed of slecht?
"Dat was afhankelijk van aan wie je het vroeg natuurlijk. Er ging een sterke mate van amateurisme van uit. Daar hou ik van, de passie van een amateur daar zit iets waardevols in, de onkunde, de zoektocht vanuit gevoel. In plaats van onderwezen in een vastgelegd academisch systeem wordt er vooral op onderbuik gevoel gezocht naar oplossingen. De gedachte die hieruit voort kwam was; wat als je iemand die echt nog nooit letters heeft getekend een keer een poster laat maken? Vanuit deze gedachte ben ik met mijn eigen moeder gaan schetsen."
Vertel eens, hoe pakte je dat aan met je moeder?
"Mijn moema Adrie is inmiddels 70 en altijd zeer actief. Ik wist dat ze in het verleden tekeningen heeft gemaakt maar naar mijn weten heeft ze sinds haar kindertijd niet echt meer getekend. En zo begonnen we. Een leeg tekenblok en een set stiften. Mijn eerste gedachte was om haar zo min mogelijk te sturen. Omdat mijn eigen inspiratie voor typografie teruggrijpt naar de gigposters van de jaren '70 en computerspel-typografie uit de jaren '80 en begin ’90, vroeg ik haar naar haar typografische geheugen. Waren er letters die ze zich nog voor de geest kon halen of een indruk hadden achter gelaten? Bepaalde reclame uitingen of filmposters die haar typografisch waren bijgebleven? Daarna heb ik voorbeelden laten zien van verschillende soorten typografie die mij inspireerden. En als laatste heb ik verschillende type letters voorgetekend die ze zou kunnen verkennen. Hieruit bleek wel dat dingen die voor mij zo vanzelfsprekend zijn voor een ander zonder deze interesse dat niet zijn."
Wat vind je van de EKKO poster die ze ontworpen heeft?
"De vormen die mijn moeder heeft getekend had ik zelf nooit kunnen maken. En zonder haar én andere moeders had ik ook nooit deze slogan bedacht, hoe vaak hebben we dit niet gehoord tijdens onze opstandige jeugdjaren. En de nieuwe generatie heeft zo ontzettend veel keuzes hoe hun vrije tijd te besteden dat ik me kan voorstellen dat podia en festivals dit ook weleens stiekem denken bij klagende bezoekers.